S

Smutek

Jesienna mgła się włóczy blada, 
wśród rzadkich drzew, na polu.
I niby się na palcach skrada 
- by nie obudzić bólu... 

Lecz nie śpi ból - bo w sercu mojem 
wspomnienie dawne żyje
I nad pamięci klęczy zdrojem 
i strutą wodę pije, i strutą wodę pije... 

Smutkiem się pieśń o Tobie przędzie 
i łzy mi w sercu sączy,
Lecz jeszcze smutniej i puściej będzie, 
gdy smutny sen się skończy... 

Lecz nie śpi ból - bo w sercu mojem 
wspomnienie dawne żyjeI 
nad pamięci klęczy zdrojem 
i strutą wodę pije, i strutą wodę pije...

Ostania zmiana: 21-05-2010 o 08:27